บทที่ 529

“คุณแม่คะ พูดแบบนี้ก็เกรงใจกันเกินไปแล้วค่ะ จะมาแยกอะไรกันคะ? เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะคะ”

คุณแม่ฉินกอดเธอเบาๆ

“ลูกพูดถูก เราเป็นครอบครัวเดียวกัน ในเมื่อเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องดูแลกันไปมาเหมือนคนนอกหรอก แม่ขอนั่งรถไปเองคันหนึ่ง แค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง พอกลับไปถึงแล้ว คืนนี้ให้เจ้าตัว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ